-
1 commendatio
commendātio, ōnis f. [ commendo ]1) рекомендация, одобрение, благоприятный отзыв (formosa facies muta c. est PS)ex commendatione alicujus Su no — чьей-л. рекомендацииc. patris (majorum) C — поручительство, т. е. заслуги отца (предков)ad commendationem suifragia apud aliquos habere Ap — располагать чьими-л. голосами в свою пользу2) привлекательность, обаяние, приятность (formae atque aetatis bAl; oris atque orationis Nep)in prima commendatione aliquid ponere C — ставить что-л. превыше всего3) высокие качества ( ingenii C) -
2 commendatio
commendātio, ōnis, f. (commendo), I) die Empfehlung, empfehlende Vermittelung, c. magna, Cic.: non vulgaris, Cic.: c. in vulgus, Cic.: egere commendatione, Cic.: commendationem renovare, Cic.: hanc commendationem maximo sibi usui fuisse, Cic. – m. subj,. Genet. od. Pronom. poss., c. nostra ceterorumque amicorum, Cic.: c. ac iudicium meorum, Cic.: commendatio mea, tua, Cic.: lebl. Subjj., oculorum (durch die A.), Cic.: naturae, Cic.: fumosarum imaginum, Cic. – m. obj. Genet., c. sui (Ggstz. offensio adversarii), Cic.: ineuntis aetatis, Cic. – m. ad (bei) u. Akk., quae ad ceteros contempti cuiusdam hominis c. defuit? Cic. ad Att. 8, 4, 1: tuam a me alienationem commendationem tibi ad impios cives fore putavisti, Cic. Phil. 2, 1: quaerens sibi commendationem ad Macedonum gentem et invidiam regi, Liv. 36, 8, 4. – Plur., Cic. de fin. 3, 65; ep. 13, 32, 1. Plin. ep. 5, 7, 6. – II) als Eigenschaft, die einem Gegenstande innewohnende Empfehlung, das Empfehlende, oris atque orationis, Nep.: ingenii, Cic.: morum, Quint.: in prima commendatione voluptatem dicere, Cic.
-
3 commendatio
commendātio, ōnis, f. (commendo), I) die Empfehlung, empfehlende Vermittelung, c. magna, Cic.: non vulgaris, Cic.: c. in vulgus, Cic.: egere commendatione, Cic.: commendationem renovare, Cic.: hanc commendationem maximo sibi usui fuisse, Cic. – m. subj,. Genet. od. Pronom. poss., c. nostra ceterorumque amicorum, Cic.: c. ac iudicium meorum, Cic.: commendatio mea, tua, Cic.: lebl. Subjj., oculorum (durch die A.), Cic.: naturae, Cic.: fumosarum imaginum, Cic. – m. obj. Genet., c. sui (Ggstz. offensio adversarii), Cic.: ineuntis aetatis, Cic. – m. ad (bei) u. Akk., quae ad ceteros contempti cuiusdam hominis c. defuit? Cic. ad Att. 8, 4, 1: tuam a me alienationem commendationem tibi ad impios cives fore putavisti, Cic. Phil. 2, 1: quaerens sibi commendationem ad Macedonum gentem et invidiam regi, Liv. 36, 8, 4. – Plur., Cic. de fin. 3, 65; ep. 13, 32, 1. Plin. ep. 5, 7, 6. – II) als Eigenschaft, die einem Gegenstande innewohnende Empfehlung, das Empfehlende, oris atque orationis, Nep.: ingenii, Cic.: morum, Quint.: in prima commendatione voluptatem dicere, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > commendatio
-
4 commendatio
commendātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] recommandation. [st2]2 [-] titre de recommandation, prix, mérite, louange, estime. - amicorum commendatio, Cic. Fam. 1, 3, 1: la recommandation faite par les amis. - commendatio in vulgus, Cic.: mérite, crédit qu'on s'est fait auprès du peuple. - majorum commendatio, Cic. Cat. 1, 11, 28: considération due à ses ancêtres.* * *commendātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] recommandation. [st2]2 [-] titre de recommandation, prix, mérite, louange, estime. - amicorum commendatio, Cic. Fam. 1, 3, 1: la recommandation faite par les amis. - commendatio in vulgus, Cic.: mérite, crédit qu'on s'est fait auprès du peuple. - majorum commendatio, Cic. Cat. 1, 11, 28: considération due à ses ancêtres.* * *Commendatio, Verbale. Cic. Recommandation.\Intelligere commendationem maximo vsui esse sibi. Cic. Que la recommandation d'aucun sert de beaucoup.\Commendatio. Cic. Louange, Recommandation.\In vulgus commendatio. Cic. Louange, Reputation et estime envers le commun populaire.\Ad gloriam commendatio prima est adolescenti. Cic. La premiere recommandation de loz.\In prima commendatione dicere aliquid, vel ponere. Cic. La louer et collauder haultement et par excellence. -
5 commendatio
I.In abstr., as an act:B.amicorum,
Cic. Fam. 1, 3, 1; 12, 26 ter; id. Fin. 5, 15, 41; Sall. C. 35, 1; Quint. 9, 2, 59; cf. id. 5, 10, 41; 4, 3, 17; Suet. Caes. 75; id. Aug. 46 al.—In plur., Cic. Fam. 13, 32, 1.—With gen. obj.:ad ceteros contempti hominis,
Cic. Att. 8, 4, 1:sui,
id. Or. 36, 124 (opp. offensio adversarii); Dig. 1, 16, 4, § 3:commendationes morientium,
Cic. Fin. 3, 20, 65; cf. commendo, I. B. 2.—Trop., by the eyes:II.oculorum,
Cic. de Or. 2, 87, 357:naturae,
id. Planc. 13, 31.—In concr., that which recommends, the excellence of a thing, worth, praise, a recommendation:ingenii,
Cic. Brut. 67, 238:liberalitatis,
id. Fam. 1, 7, 9:majorum,
id. Cat. 1, 11, 28:probitatis,
id. de Or. 2, 52, 211:fumosarum imaginum (i. e. nobilitatis),
id. Pis. 1, 1:tanta (erat) oris atque orationis,
Nep. Alcib. 1, 2:formae atque aetatis, Auct. B. Alex. 41: animi,
Quint. 4, 2, 113:morum,
id. 11, 3, 154:prima commendatio proficiscitur a modestiā,
Cic. Off. 2, 13, 46; cf. id. ib. § 45; id. Deiot. 1, 2:Epicurus, cum in primā commendatione voluptatem dixisset,
id. Fin. 2, 12, 35; cf. id. ib. 5, 14, 40.
См. также в других словарях:
louer — I. Louer, c est et bailler et prendre à louage, Tum locare, tum conducere, comme, Je luy ay loué ma boutique, Tabernam meam illi locaui, Et j ay loué sa maison, AEdes illius conduxi. Louer une maison, Conducere domum. Louer et marchander la peine … Thresor de la langue françoyse
HADRIANUS Turnebus — Andeliaco ad Sequanam oriundus, stirpe nobili decus ac gloria fuit saeculi sui. Primo Tolosae, exin Regius in Literatura Graeca, et Latina; dein in Philosophia, Professor, Parisiis, unde quo que Auditores nominis sui fama excivit, verus… … Hofmann J. Lexicon universale
